“Rossignol de mes amours, vient chanter sous ma fenêtre…”
(Mijn geliefde nachtegaal zingt aan mijn raam)
Tekst en muziek van Raymond Vincy en Francis Lopez
De nachtegaal is de vogel die u wakker maakt en waar u ’s nachts zonder enige reden naar luistert. Het mannetje zingt het meest tegenstrijdige lied, dat de drukte van de wereld domineert. Het lijkt alsof zijn noten elke letter van het woord ‘liefde’ ontleden.
De kleine, elegante vogel brengt leven en frisheid in de ondergroei.
De nachtegaal zingt moeiteloos zijn lied voor iedereen die het horen wil, zonder zijn eigen mysterie te onthullen.
De nachtegaal zingt. Wie weet zingt hij voor de natuur, de bomen, de planten of voor alle andere vogels? Misschien voor de hele wereld? En ook voor dichters?
Wat is er zo bijzonder aan deze ‘eenvoudige vogel’ die zich zelfs op de warmste momenten van de dag uitslooft?
Deze wonderlijke vogel die enkele grammen weegt, verzint ter plekke melodieën. Hij zet geluiden, zonder enige onzuivere noten, om in een lied. Wat een geweldige prestatie!
We ontdekten de nachtegaal in een bosje, en besloten hem voor altijd te adopteren, als een kostbare diamant.
In de avondschemering zingt hij zijn nerveuze, schitterende strofen tot hij ‘buiten adem’ is en is hij boven elk ander vogelgezang uit te horen terwijl hij enthousiast zijn gevoel voor nuance toont.
De nachtegaal zingt met zo veel kracht en energie dat het bijna onmogelijk is om zijn gezang niet te horen.
Zijn betoverende liederen zijn opgebouwd uit duizenden prachtige noten die door de wind naar de hemel worden gedragen.
Men zegt dat de nachtegaal zo gul is dat hij oneindig veel geeft en dat alles zat hij geeft gratis is.
De nachtegaal, het symbool onder de symbolen, wacht geduldig tot de geluiden van het bos wegsterven en begint daarna een eindeloze symfonie die soms wel zestien uur lang kan duren.
Waar komt deze melodieuze migrant die de stilte doorbreekt met zijn gezang vandaan?
Nadat hij heeft overwinterd in Afrika, is de nachtegaal hier te vinden van eind april tot augustus. Nadat hij ’s nachts een reis van meer dan vierduizend kilometer heeft afgelegd, waarbij hij de Middellandse Zee, de Straat van Gibraltar en de Straat van Messina is overgevlogen, nestelt hij zich in het bos op zijn broedplaats van het vorig jaar.
Wanneer hij aankomt, laat hij al snel een crescendo van rauwe en schokkerige tonen horen, om door middel van zijn gezang zijn aanwezigheid en nestplaats kenbaar te maken.
Deze onopvallend ogende vogel, met zijn doffe verenkleed, compenseert dit ‘gebrek’ met zijn fantastische zangcapaciteiten.
Het vrouwtje bouwt binnen enkele dagen een nest dicht bij de grond. Ze verzamelt bladeren en twijgen, bedekt de bodem van het nest zorgvuldig met paardenhaar en droge kruiden. Ondertussen wordt ze goed in de gaten gehouden door het mannetje dat ongewenste gasten afweert.
Daarna legt ze zes olijfgroene eieren die ze in dertien dagen uitbroedt. De jongen, die gevoed worden door hun ouders, kunnen binnen twintig dagen op eigen benen staan.
De kwaliteit van hun stem op volwassen leeftijd hangt af van de tijd die ze in het gezin besteden aan het leren zingen. Wanneer ze zich kunnen uitdrukken, zullen de jongen zelf tonen toevoegen aan hun liederen.
Deze charmante vogel die 22 gram weegt en 17 centimeter groot is, heeft een levensverwachting van zes jaar en is welbespraakt. De nachtegaal wordt in boeken beschreven als een getalenteerd kunstenaar waar veel andere vogels jaloers op zijn.
Wandelaars, doe geen moeite om deze schuwe vogel te zoeken als u in het voorjaar door het bos wandelt. Sta in plaats daarvan even stil, sluit uw ogen en luister goed naar zijn gezang.
Probeer u, nadat u dit artikel in stilte hebt gelezen, de nachtegaal voor te stellen en wees dankbaar voor zijn vrolijke gezang.
Foto’s: Headerafbeelding © Thomas Griesohn-Pflieger
Gepubliceerd op 22 oktober 2021 door Yves Meurville