Raadseltje. Ik ben een likeur van 40°. Ik ben gemaakt van de pit van een soort kleine wilde pruim die niet voor consumptie is geschikt, maar heerlijk smaakt in gemalen toestand, doortrokken van alcohol en gedistilleerd!
Men maakt mij sinds 1840 in oude kookketels en in een nog ouder huis met het teken van de Cellier Saint-Pierre, met de voorgevel aan de straat tegenover de ingang van de kathedraal. Ik ontving de gouden medaille tijdens de Wereldtentoonstelling van Parijs in 1900 en net als met Coca-Cola moet mijn recept geheim blijven. Men serveert me zowel bij het aperitief of als digestief of bij het nagerecht.
Wie ben ik (een tip werd in de beschrijving verwerkt)? Antwoord: ik ben de Prunelle van Troyes. Ik ben naast de andouillette de andere specialiteit van de stad.
En ik ben een uitstekend souvenir in de koffer van toeristen die de smaak willen terugvinden van hun reis langs Troyes.
Maar door mijn meer gastvrije aard neem ik geen aanstoot als je ook enkele uitstekende zoetigheden meeneemt uit de uitstekende chocoladewinkels van Troyes. Ik kan je niet veel meer aanraden dan binnen te stappen in de winkel van Pascal Caffet, die ondanks de wat misleidende naam, inderdaad het nobele beroep van chocolatier uitoefent. En wat voor een chocolatier!
Meester Pascal Caffet is een van de beste ambachtslieden van Frankrijk in patisserie en wereldkampioen in de ambacht van nagerechten, en hij heeft zijn talenten uitgevoerd tot in Japan, waar men dol op zijn creaties is. Te consumeren naar believen!
