Zoals veel steden werd Troyes op het water gebouwd. Het maakte mogelijk om zich te voeden en om zich industrieel te ontwikkelen: leerlooierij, papier, ververij en textiel dankzij de molens om de lakens aan te stampen… En het is niet zomaar een waterloop die door de stad baadt: de Seine in eigen persoon, als men zich zo durft uitdrukken in lijn met de Galliërs en de Romeinen die de rivier vergoddelijkten onder de naam Sequana.
Na een aantal decennia in de schaduw, tekende het water haar grote terugkeer naar Troyes, als rijk erfgoed en als decoratief element. De kaaien van het oude kanaal die de stad doorkruisen zijn de favoriete wandeling geworden van de toeristen en de autochtonen. De uitleg voor dit fenomeen?
Een van de oevers van het kanaal werd teruggeven aan de voetgangers en de fietsers, terwijl de betonplaat die het bedekte gedeeltelijk werd weggenomen, om het water opnieuw het licht te laten zien dat nog steeds haar weg volgde.
Voorheen bekend als “petite Venise”, is Troyes al enkele jaren gestart met het opnieuw eigen maken van de eigen waterlopen, fonteinen en putten. Voorzien van een complex hydraulisch netwerk gevuld met kleppen, tapgaten, overstorten, die op een zichtbare of onzichtbare manier de contouren van de fameuze Bouchon de champagne verenigt, de stad heeft zich opgebouwd en ontwikkeld op een rivier met de magische naam: de Seine. Deze maakt een stop in Troyes, waar ze zorgt voor de goede lucht vooraleer te gaan baden in de hoofdstad.
De Seine? Neen: les Seine. In Troyes verliest men zich in zijn armen, zijn afleidingen, zijn meanders en zijn zijrivieren. De “fout” van de graven van Champagne die rivier temden door hem in meerdere kanalen te verdelen om het stadscentrum te irrigeren, de industrie te voorzien en om te beschermen tegen overstromingen en indringers.
Het is leuk om te weten dat de naam van de patinoire des 3 Seine verwijst naar de verdeling van de rivier.
Troyes was voorheen een netwerk van kanalen, stromen, beken, knooppunten en bolsters die zeker charmant was, maar die de stad ook onveilig maakte en het verkeer onwennig. Maar terwijl men decennia hemel en aarde heeft verzet om de waterlopen, die in de ogen van sommigen ongewenst waren, verborgen te houden, vandaag is de tendens onder de stedenbouwkundigen van Troyes om het water opnieuw naar het voorplan te brengen… Opnieuw op de Seine!
Het is zo dat men putten over de vier hoeken van Troyes opnieuw zag openbloeien, opnieuw geïnstalleerd op hun originele plaats, terwijl “waterbladen” de restauratiewerken vergezelden om een verfrissende toets te brengen: die voor het stadhuis wordt of op de gemoderniseerde markten, die voor de prefectuur of aan de voet van de universiteitscampus, waar het watermerk de herinnering opwekt aan het oude kanaal die er vroeger passeerden.
Op een totaal ander punt, aanzienlijke sommen werden toegekend voor de consolidatie van de dijken die Troyes beschermen tegen overstromingsgevaar. Werken die op het goede moment vallen, terwijl de grote overstroming waargenomen in 2013 het collectieve onderbewuste opwekte van het spectrum van de catastrofale overstromingen van 1910, deze die zelfs nog de geest van de Parijzenaars achtervolgt.