Een geleidelijke opbloei

Toevoegen aan bladwijzer

Het architectonisch erfgoed van Troyes heeft in de twintigste eeuw een wederopbloei doorgemaakt en de afgelopen twintig jaar werden er steeds meer gebouwen gerestaureerd. We kunnen het proces samenvatten door een aantal belangrijke projecten te noemen die mijlpalen in deze opbloei markeren. Hier vertellen we hoe de rups zich ontpopte tot vlinder.

Beschermd gebied

Het beschermd gebied is vastgesteld in 1964 en uitgebreid in 1975, maar het plan voor behoud en herstel (plan de sauvegarde et de mise en valeur, PSMV) werd pas goedgekeurd en gepubliceerd in 2000! In het PSMV zijn regels over stadsplanning, architectuur en renovatie vastgelegd die van toepassing zijn op gebouwen die een archeologische, historische, architectonische of stedelijke waarde hebben.
Deze regels geleden voor de gehele Champagnekurk (een gebied van 137 hectare). Hierbij hoort ook de Rue Turenne, het voorplein van de Halles, het Place de la Tour en de Quartier de la gare.

Maison du Boulanger

Op de hoek van de Rue Paillot-de-Montabert en Rue Champeaux. Het gebouw werd zo genoemd omdat er vroeger een bakkerij in zat (boulanger is Frans voor ‘bakker’). Dit was het eerste vakwerkhuis dat in opdracht van de stad werd gerestaureerd, van 1963 tot 1964. In de Quartier Champeaux is de methode die men gebruikte in de eerste restauratiefase duidelijk te zien: in de ‘originele’ houtkleur geverfde houtpanelen en geen versieringen. De straatjes zijn identiek: de huizen hebben puntgevels met uitbouw (gevels die vooruitsteken).

Maison de l’Orfèvre

Op de hoek van de Rue Paillot-de-Montabert en Rue Champeaux.
Het gebouw met het bekende torentje, dat een van de eerste gebouwen was die werden opgeknapt, werd gerestaureerd van 1969 tot 1970.

Maison des Chanoines

Op de hoek van de Rue Émile Zola en Rue Turenne. Dit ‘verplaatste’ gebouw werd helemaal uit elkaar gehaald en weer opgebouwd op zijn huidige plek. Na deze verhuizing is er één merkwaardige verandering te zien: de oorspronkelijke voordeur bevindt zich nu op de eerste verdieping! Dit project werd uitgevoerd in 1969.

Rue Pithou

Deze weg, die uitloopt op de Marché des Halles, werd in 1975 het eerste voetgangerspad in Troyes.
Het feit dat het binnenste centrum een voetgangersgebied werd, was dat een reden te meer om het architectonisch erfgoed te restaureren.

Rue Passerat

Bij de aangrenzende huizen die gerestaureerd werden in 1978, werd een nieuwe renovatietechniek toegepast waarbij zowel houtpanelen als betonplaten werden gebruikt. De huizen werden oorspronkelijk gemaakt van pleisterspecie, oftewel een mengsel van gehakt stro en leem, waar koeienhaar, paardenhaar of mest aan werd toegevoegd. Een van de huizen in de Rue Passerat is ook bijzonder omdat de gevel bedekt is met houten dakpannen die het huis beschermen tegen slechte weersomstandigheden.

Rue François-Gentil

De Rue François-Gentil was de eerste straat die vanaf 1979 volledig werd gerestaureerd. Dit is een van de mooiste straten in Troyes geworden.

Cour du Mortier d’Or

Deze plek werd tussen 1979 en 1981 gerenoveerd door de Compagnons du Devoir, een Franse organisatie van ambachtslieden. Dankzij hen kreeg dat dit pareltje van de renaissancearchitectuur van Troyes zijn glans terug.

Hôtel du Petit Louvre

Rue Linard-Gonthier.
Tijdens een restauratie in 1989 werden er voor het eerst in Troyes moderne elementen toegevoegd aan een vakwerkhuis: er werd een glazen dak geplaatst waarin het mooie, oude gebouw weerspiegeld werd.

Hôtel Le Champ des Oiseaux

Rue Linard-Gonthier.
Dit hotel van hoge kwaliteit was in 1995 het eerste vakwerkhuis waarvan ze de houtpanelen in een ander kleurtje durfden te verven. Er zijn natuurlijk sporen van het pigment te zien op het hout, onder de pleisterlaag, waaraan te zien is dat we de houtpanelen witkalkten in de middeleeuwen.
Het Maison de Rhodes, de tegenhanger van het Hôtel Le Champ des Oiseaux, die meteen daarna is gerenoveerd, heeft ook een nieuwe kleur gekregen. De gerenoveerde huizen zijn sindsdien opgeleukt met verschillende kleuren: oker, groen, blauw en geel.

La Maison du Dauphin

Rue Kléber.
Het Maison du Dauphin heeft sinds de restauratie in 1997 een felgele kleur en geeft een idee van hoe Troyes er in de vijftiende eeuw uit zou hebben gezien. Het gebouw ligt namelijk in een deel van de stad dat gespaard is gebleven tijdens de grote brand in 1524. Ook hier zien we het wankele uiterlijk dat zo typerend is voor veel huizen in Troyes en ons eraan herinnert dat hout na verloop van tijd krom trekt.

Monoprix

Rue Émile Zola.
In 1998 werd de afschuwelijke metalen gevelbekleding die de grootste puntgevel van de stad verborg eindelijk weggehaald en werd dit pronkstuk van de architectuur in Troyes gerestaureerd.
De voormalige winkel Prisunic is sindsdien het middelpunt van Rue Émile Zola en wordt omringd door twee rijen vakwerkhuizen.

Rue Kléber

Tussen 1998 en 2000 werden hier drie huizen uit de vijftiende en zestiende eeuw gerestaureerd volgens de regels van het vak door twee timmermannen uit het departement Aube. Voor de eerste keer in de restauratiegeschiedenis van Troyes werden er nieuwe decoratieve motiefjes op de pleisterlaag gereconstrueerd. Op dit gebouw werden een rankversiering (voluut) en gestileerde bloemen aangebracht. Het zal u vast zijn opgevallen dat de gevels van huizen in Troyes vaak bedekt zijn met verschillende versieringen: beelden van heiligen, groteske figuren, emblemen, wapenschilden, inscripties en nog meer verschillende motieven.

Rue Pierre-Simart

Quartier Saint-Nizier.
Tijdens dit restauratieproject werden huizen die gebouwd waren in middeleeuwse stijl gerenoveerd, maar er werden in 1996 ook moderne houten huizen gebouwd om te laten zien dat hout een tijdloos materiaal is, dat de stijl kan evolueren en dat Troyes een levendige stad is in plaats van een museum.